change of plans

Zo nu even een stukje niet per dag want dat is al te lang geleden. Jessie en ik zijn beide onze eigen wegen gegaan. Jessie had een baan gevonden in busselton. En ik heb mijn baan hier nog. Omdat er alleen meer geld uit gaat als in had ik besloten om een wwoof adres te zoeken. Zo gezegd zo gedaan en had super snel een reactie. 2 hele aardige mensen van rond de 40. Die man heeft 2 dochters van 17 en 19 die eigenlijk bij hun moeder nog wonen maar zo nu en dan hier binnen komen vallen. En zijn vader woon hier ook. Ze hebben een soort aanleun woning voor hem gebouwd. Ze hebben namelijk ruimte zat. Maar liefst 8 hectare grond. Toch best bijzonder gezien het feit dat je nog steeds in Perth zit en dus in de stad. Ze hebben hier beesten zat. 2 honden, 3 katten, 2 paarden, 2 ganzen, 14 kippen en zo nu en dan een slang of een bobtail die even in de tuin zit. Eerste levende slang van dichtbij was dus ook gelijk een feit. Stond er een meter naast. Bleek een brown snake te zijn die behoorlijk dodelijk waren. Maar goed we leven nog dus geen zorgen. Ik ben dus aan het wwoofen. Voor de mensen die niet weten wat dat is zal ik het even kort uitleggen, want typen moet ik hierna nog genoeg. Ik zit hier gratis in huis en mag gratis eten en drinken. Geen uitgave dus. In ruil daarvoor help ik in en om het huis. Wasje draaien, schoonmaken, kippenhok/ganzen hok schoonmaken en de dieren beweging geven mag natuurlijk niet vergeten worden. Maar O wat heb ik het getroffen met zo’n lief gezin. Ze zijn super makkelijk en meegaand. Zo zeiden ze bijvoorbeeld ook een keer nee we gaan niet werken vandaag we gaan wel lekker naar het strand. Even ontspannen hoort er natuurlijk ook bij. Dus 1 keer gewoon gelegen en ook een keer met de paarden naar het strand geweest. En dat was voor mij toch wel zo gaaf. Over strand rijden is hier natuurlijk veel mooier als in Nederland. In de tussentijd is Margreet naar Perth gekomen. Een meid waarmee ik in de eerste week veel mee optrok samen met nog een meid eline. Met Margreet heb ik dan ook samen me verjaardag gevierd. Want dat is wel gek anders hoor. Je heb totaal niet het gevoel dat je jarig bent hier. Dus lekker uit eten geweest en daarna wezen stappen. Daar een jongen ontmoet die ons na het stappen nog de mooiste graffiti tekeningen heeft laten zien. Moe en voldaan na die wandeling door de stad lekker ons bed in gegaan. 2 dagen later is ook eline aan gekomen in Perth. Hoe leuk is dat. De mensen waar je het zo goed mee kon vinden zijn nu weer vlakbij. Dus dan moet je natuurlijk even meeten. Daarbij meteen maar besloten dat we wouden gaan Road trippen. Eigenlijk stond deze Road trip op mijn planning over 2 weken maarja wat is hier nou een planning. Mijn planning eerst was niet eens om aan de west kust te komen. Reden nu was omdat eline de 26 weer terug naar Perth zou vliegen. Dus dan maar gelijk nu met ze 3e. Auto uitgezocht en gepropt. Want ja met ze 2e zat het al vol. Maar met ze 3e had je en een persoon meer en een tent meer en kleding meer. En we zijn natuurlijk vrouwen he dus we mogen niks vergeten. Nu zal ik wel weer even een stukje per dag doen want dat is voor mezelf ook een stuk makkelijker schrijven in chronologische volgorde hihi.
18 november
Vroeg opgestaan om onze Road trip weer te beginnen. We zouden Margreet (hier maggie genoemd) rond 7 uur oppikken op het trein station. Eline had namelijk bij mij geslapen een nacht en Margreet nog even bij een kennis. Eerst stopte Margreet der trein al niet bij het goede station. Nou ja dan maar door naar het volgende station. Haar spullen er weer bij gepropt in de auto en daar begon dan echt ons avontuur. Eerste halte Geraldton. Dit was al 4,5 uur rijden. Marja het is zo vroeg dus door naar kalbarri. 2 uurtjes later. Even rond geneusd en bedacht dat we nog steeds tijd over hadden en dus besloten alvast richting canarvon te rijden. Maar dat gingen we niet helemaal meer redden. Dat werd dus super leuk wild kamperen op een rest area. Nou daar gingen we dan. Tent opzetten met wind en haringen in de harde grond proberen te slaan. Na heel wat gevloek en getier omdat vingertjes soms wel is waren geraakt stonden eindelijk onze tentjes. En nu maar is eten maken. Tussen 2 tenten ingebouwd en de auto stond dan ons gas stelletje op tafel. Nou geloof dat we wel een uur hebben moeten wachten tot de het water kookte en de paste gaar was. Want door die wind bleef het vuur niet geheel onder de pan de hele tijd. Al met al is het uit na een paar wijntes gelukt om een dinertje neer te zetten. Pasta met saus. Echt backpackers voedsel.
19 oktober.
Helemaal kut geslapen. Omdat we de tent niet geheel goed vast gezet kregen en er toch redelijk wat wind stond flapperde de buiten tent steeds. Ook de ritsen rinkelde steeds waardoor ik steeds dacht dat iemand die tent open deed. Ja ja moeder gans let wel op het kroost. En dat zelfs terwijl ze slaapt. Alweer vroeg onderweg dus. Binnen een half uur alle zooi opgeruimd aangekleed en al weer in de auto. Op door in 1 keer naar exmouth. Waar we rond een uurtje of 12 aan waren gekomen. Nadat we de tenten weer hadden opgezet besloten we om naar turqoise bay te gaan. 1 van de 10 mooiste stranden ter wereld. Bikini aan en gaan zou je zeggen. Maar nee alles kan niet in 1 keer goed gaan natuurlijk. Eline haar bikini broekje vergeten. Gelukkig waren er nog wel wat winkeltjes waar we een nieuwe bikini hebben kunnen scoren. En vervolgens onze weg verder konden vervolgen. En het was het zeker waard. Wauw! Parel wit strand met, de naam verraad het al, een turqoise zee. Hier wezen snorkelen en al genoeg vissen gezien waaronder ook een rog van minimaal een meter breed. Later komt eline naar ons toe gezwommen met her verhaal een haai te hebben gezien, waarop Margreet schrok en als een gek begon terug te zwemmen. Eline daarvan schrok en ook terug snelde en ik dacht fack dat moet wel een hele grote zijn geweest en dus maar er achter aan zwom ook. Dichter bij de kust kon eline vertellen dat het gewoon een kleine reef shark was en we dus gewoon rustig verder konden snorkelen haha. Kwamen we terug op de camping… waren we onze koelbox vergeten in de auto te zetten voordat we naar het strand vertrokken. Nou je kan het al raden… nee niet alles warm. Wonder boven wonder zaten zelfs de ijsblokken er nog in en was het eten nog koud. Maar alles onder de mieren. #fml. Alles schoon maken dus. Van de koelbox + inhoud tot de tafels en de stoelen. En omdat ongeluk altijd in 3 voud komt.. ook nog rode mieren ook.
20 oktober
Jeeej eerste keer duiken in Australië wordt een feit. Eline mee voor 2 discovery duiken en Margreet bleef achter om zelf naar strand of wat ever te gaan doen. En wat was die geweldig zeg. Eerste duik schildpad gezien en natuurlijk allemaal mooi koraal en visjes. Ging toen met een groep met mensen die al hun duik brevet hadden mee. Waaronder 2 chinezen of waar ze ook vandaan kwamen. Nou dat hun het ooit hebben gehaald. Bijzonder hoor. Ze kwamen niet eens zelf richting de boei gezwommen. Ze zijn erheen getrokken. Dat beloofde al wat voor de duik maarja. 2e duik met eline en haar instructrice mee geweest. Want eline had de mazzel gehad steeds haaien te zien met snorkelen of duiken. Dus ik mee. En ja hoor eindelijk me eerste haai gezien tijdens het duiken. Een White tip shark van anderhalve meter. Ook 2 zee slangen en een super leuk maan visje achtig iets die speelde met me camera en 5 minuten bij me is blijven zwemmen. Op de terug weg met de boot ook nog is wilde dolfijnen gezien helaas mochten we het water niet in. En nog 2 parende schildpadden. Nou ik kan je zeggen dat ziet er best gek uit. In de avond uit eten gegaan bij een Italiaan naast onze camping. Krijgen we de kaart staat er nog carpaccio op ook! Kon deze dag nog perfecter!?
21 oktober
Op de vroege ochtend vertrokken naar Coral bay. En daar kwamen we weer aan op zo’n prachtig strand! Gelijk bij aankomst zij eline he kijk dolfijnen! Maar helaas fals alarm. Mam als je dit leest. Dit deed me aan jou false dolfijnen verhaal denken in Egypte waarbij het hele hotel kwam kijken omdat jij riep dolfijnen! Wat later vissen bleken te zijn haha. Maar goed dat wijkt af. Hier waren het dus gewoon een paar snorkelaars. Nadat we even hadden gezeten zie ik vlak langs de kant in ene een vin boven water waarop ik zeg ja dag! Een haai! Ik spring op en kijk beter en wel verdomd deze keer is het wel een dolfijn! Dus ik roep en sprint samen met Margreet naar het water. Roep nog naar eline:”PAK ME CAMERA”. En ondertussen bedenk ik O nee tuurlijk niet en nogmaals schreeuw :”OWNEE ME SNORKEL SPULLEN”. En voor de mensen die mij kennen weten hoe onwijs aardig dat geklonken moet hebben onder al die adrenaline. Maar gelukkig ben ik nog zo aardig geweest om zelf ook maar terug te rennen en spullen te pakken. Al rennend terug me duikbril op me hoofd gezet en het water in gesprongen. Maar dat hoefde niet ver want hij zwom maar 3 meter uit de kust vandaan. De meeste van jullie zullen het filmpje vast al wel gezien hebben op Facebook. Echt wauw! Ergens onder het rennen ook nog gezien dat er een super grote varaan op het strand liep. Maar ik dacht die komt later wel. Dus nadat de dolfijn weg was daarbij gaan kijken. Jeetje wat was dat allemaal vet. Aangezien we al vroeg op het strand lagen en na goed in te smeren toch nog aan het verbranden waren zijn me maar vast in de auto gestapt om alvast richting shark bay te gaan rijden. Omdat we het niet helemaal zouden redden gestopt bij een Road House en daar gekampeerd.
22 oktober
In shark bay zelf niet heel veel te doen. We zijn even naar een aquarium geweest waar ze alle beesten gingen voeren. Zo ook een lemon shark van 2,5 meter. Best gaaf om te zien. Verder gereden naar monkey Mia. Ligt nog in het gebied shark bay. Daar een hostel gepakt omdat het net als de rest van de week belachelijk warm was. Tussen de 35 en de 40 graden. Dus eigenlijk niet veel gedaan behalve lekker ontspannen een duikje in zee en het zwembad.
23 oktober
in de vroege ochtend gaan kijken bij de dolfijnen. Die komen hier elke ochtend omdat ze dan kleine hoeveelheid gevoerd krijgen. Daar kon je gelijk zien hoe egoïstisch mensen wel niet zijn. Er werd gezegd, je mag tot je enkels in het water. En wat doet iedereen steeds een beetje verder. En uiteindelijk zag je mensen tot voorbij de knie in het water staan. Ik.. zo wel is waar netjes opgevoed en luisterend soms nog netjes tot me enkels in het water en dacht wtf.. zo zie ik toch niet meer. En besloot dus maar op de pier te gaan staan en kijken. Daar zag ik dan ook gelijk meer. Zo zag je de pelikanen een stukje verder op en de schildpad die net voor de pier lucht kwam scheppen. Daarna zijn we onze weg verder terug richting Perth gaan vervolgen. Zo zijn we in 1 keer door gereden naar Geraldton. Daar hebben we in de avond 4 andere backpackers ontmoet. Waar we eigenlijk heel de avond mee gezeten hebben en zitten kaarten enzo.
24 oktober
laatste stukje naar Perth. Onderweg gestopt bij de pinnacles waar we met de auto doorheen konden rijden. Dat was best leuk om gezien te hebben. Eenmaal in Perth eline haar leen auto opgehaald bij mijn wwoof adres want die moest ze weer terug brengen de volgende dag. Naar ons hostel snel spullen uit de auto want we wouden om 8 uur de nieuwe hunger games film zien in de bios. Nou ook dat ging natuurlijk weer niet zonder slag of stoot. Bioscoop 1: op het aan gegeven adres geen bioscoop te bekennen. Bioscoop 2: werd verbouwd ondanks dat de site zei dat se film zou drsaien om 8 uur. En dan eindelijk bioscoop 3 wel raak. Gelukkig konden we de film daar van 20.45 pakken. Dus konden we nog snel naar een restaurantje lopen om wat te eten te halen. We hadden nog 35 minuten dus eerst vervaagd of dat haalbaar was. En dat moest geen probleem zijn. Maar zoals ik eerder al zij ongeluk komt in 3 voud… het eten was er natuurlijk nog niet om 20.45. Dus maar weer naar de serveerster gelopen. Die zou gelijk gaan kijken. Nou daar kwam ze dan met ons eten in een doggy bag. Want ja tijd om daar te eten hadden we natuurlijk niet. Dus heb mee de bioscoop in. In het donker eten en de film proberen te volgen. Geen succes dus. Maar we hebben genoten van de film.
25 oktober.
Onze auto’s even goed ingepakt weer. Want alle spullen uit eline der bus moesten nu ook weer kn die van mij. Nou dat paste maar net moet ik je zeggen. Auto’s van buiten schoon gemaakt en haar bus in gaan leveren. Daarna lekker met de 3e beetje Perth wezen verkennen. Rond gehuppeld afscheids lunch bij een Mexicaan errug prettig. En in de avond eline afgezet op het vliegveld want die vertrok weer naar Sydney. Margreet en ik verblijven nu samen bij mijn wwoof adres voor de komende 2 weken waarna de planning is om samen te vertrekken naar Melbourne. Helemaal leuk. Ik heb een top week gehad met deze 3 meiden en ben blij dat we nog hals over kop waren gegaan. Voor foto’s check me Facebook! Tanks for reading again! Xxx